Είμαστε όλοι Έλληνες
Τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας σπαράζει στα νύχια ενός παγκόσμιου οικονομικού εφιάλτη. Η οικονομική κρίση που πλήττει κυρίως τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις οδηγεί σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Όλοι πλέον μιλούν για την κρίση του πολιτικού συστήματος και τις ευθύνες που αναλογούν στους εκάστοτε κυβερνώντες. Μιλούν για τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, για τα διαπλεκόμενα εκδοτικά και δημοσιογραφικά συμφέροντα, για τους επίορκους υπαλλήλους και για τα πάσης φύσεως λαμόγια που λυμαίνονταν χρόνια τώρα το δημόσιο χρήμα. Κι είναι αλήθεια ότι οι πολιτικοί μας, υποτίθεται αυτοί της γενιάς του Πολυτεχνείου, στην πλειοψηφία τους αποδείχτηκαν μίζεροι, κομπλεξικοί κι ανίκανοι να διαχειριστούν, ανίκανοι να προσφέρουν και να μοιραστούν. Άλλωστε καθημερινά αυτή η πολιτική μούχλα εισπράττει την αηδία και την οργή του ταλαίπωρου κι ανήμπορου να αντιδράσει απλού πολίτη.
Τα τελευταία συμβάντα στη χώρα μας φούντωσαν κινήματα συμπαράστασης και φιλελληνισμού σε όλη την υφήλιο. Το σύνθημα «είμαστε όλοι Έλληνες» δονεί τις πλατείες και τους δρόμους πολλών ξένων κρατών. Όλοι αναγνωρίζουν ότι οι Έλληνες υπήρξαν το εύκολο θύμα μιας πλεκτάνης που αργά και σταθερά ποδηγετεί μικρούς και μεγάλους λαούς. Μιας πλεκτάνης που οι Έλληνες πολιτικοί δεν αντιλήφθηκαν, δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να αποτρέψουν. Το «είμαστε όλοι Έλληνες» όμως πιστεύω ότι δεν απέχει πολύ από την ιστορική πραγματικότητα.
Οι Έλληνες, αυτοί οι περήφανοι, απείθαρχοι, ελεύθεροι κι αδούλωτοι άνθρωποι, μέσα από τις αδυναμίες τους και τα κουσούρια τους, στο διάβα των αιώνων κράτησαν ψηλά το δαυλό της γνώσης και της αλήθειας. Πότε με φουρτούνα, πότε με μπουνάτσα, πότε λίγοι και πότε πολλοί, διασκορπίστηκαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη μοιράζοντας το φως της ελεύθερης κι ανυπόταχτης σκέψης. Δεκάδες εκατομμύρια ελληνογενών ανά την υφήλιο δεν ξέρουν ή δεν τολμούν να πουν ότι είναι Έλληνες. Αν αυτή η εθνική συνείδηση αφυπνιστεί και τα δέκα εκατομμύρια ανυπόταχτων Ελλήνων γίνουν εκατό και διακόσια και ξαναρχίσει ο «εξελληνισμός» των λαών, όπως παλιά, τότε τα σχέδια των αφεντικών του κόσμου θα εξανεμισθούν. Οι Έλληνες δεν πρέπει να ξυπνήσουν, δεν πρέπει να μάθουν τη δύναμή τους. Η ιστορία πρέπει να αποσιωπηθεί ή και να παραποιηθεί. Κι αυτό γίνεται, σκόπιμα, χρόνια τώρα.
Η «κλοπή» είναι σύνηθες φαινόμενο για λαούς φτωχούς σε ιστορία και επιτεύγματα. Οι γείτονές μας Σκοπιανοί, Αλβανοί, Βούλγαροι και Τούρκοι βαπτίζουν δικό τους το Μεγαλέξανδρο, οι «ευρωπαίοι» Τούρκοι βαπτίζουν τον Όμηρο «αρχαίο Τούρκο» και τον Ιπποκράτη «Τούρκο γιατρό». Κι από κοντά «προοδευτικοί» και ανιστόρητοι ‘Ελληνες κονδυλοφόροι βαπτίζουν στα σχολικά εγχειρίδια το δράμα της Σμύρνης «συνωστισμό» και το Κρυφό Σχολειό «μύθο». Ιδρύματα, υποτίθεται διεθνούς πανεπιστημιακού κύρους, αναλώνονται στο αν ο μέγας μακεδόνας στρατηλάτης και οι Σπαρτιάτες ήταν ομοφυλόφιλοι ή όχι. Η ανοχή της διεθνούς υγιούς επιστημονικής κοινότητας και πρωτίστως η σιωπή της δικής μας πνευματικής ηγεσίας κάνουν αυτές τις περίφημες «δεξαμενές σκέψεις» της Νέας Τάξης Πραγμάτων να αποθρασυνθούν.
Ο γράφων είναι από αυτούς που μελετούν πολύ την ιστορία. Όχι μόνο τη συμβατική, που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε και μαθαίνουμε στα σχολεία. Διαβάζοντας πολλούς Έλληνες και ξένους ιστορικούς ερευνητές τεκμηριώνω την άποψη ότι σκόπιμα αποκρύπτονται ή παραποιούνται σημαντικά αρχαιολογικά και γλωσσολογικά ευρήματα που αποδεικνύουν με αδιάσειστα στοιχεία ότι ο ελληνισμός, πολλά χρόνια προ Χριστού, έχει αφήσει τα ίχνη του σε όλον τον πλανήτη. Δεν ήκμασε μόνο στην περί τη Μεσόγειο ευρύτερη περιοχή αλλά και στις πέντε ηπείρους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη Βόρεια Κίνα, στο Μεξικό, στο Περού, στη Γουατεμάλα κι αλλού, βρέθηκαν «μυκηναϊκές» πύλες και στον Ειρηνικό ωκεανό βυθισμένες ελληνικές κατασκευές. Ο Μέγας Αλέξανδρος σε όλη τη διαδρομή του στην Ασία μέχρι τις Ινδίες συναντούσε ίχνη ελληνικού πολιτισμού. Στις Ινδίες μάλιστα βρήκε πόλεις με ελληνικά ονόματα αλλά και Έλληνες κατοίκους που τον υποδέχτηκαν ως απελευθερωτή. Μάλιστα έγκυροι ερευνητές μιλούν για τις Ινδίες των Ελλήνων. Κορυφαίοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι πάμπολλες γλώσσες του κόσμου έχουν ένα σημαντικό υπόστρωμα γραμματικής δομής και λέξεων, που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ελληνική γλώσσα και κυρίως σε αρχαϊκούς τύπους. Ουδείς αμφισβητεί ότι ο ελληνικός πολιτισμός έχει συνεισφέρει με μοναδικό τρόπο στην ανάπτυξη της φιλοσοφίας, των πολιτικών συστημάτων, της εκπαίδευσης , της τεχνολογίας και έθεσε τις βάσεις για τη δραματική τέχνη και τη μουσική του δυτικού κόσμου. Πόσοι από εμάς τους Έλληνες το έχουμε συνειδητοποιήσει αυτό; Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε τη δύναμή μας και την αξία μας; Μήπως τελικά αυτό που βροντοφωνάζουν οι ξένοι πρέπει να το ακούσουμε πρώτοι εμείς;